Bijzondere ontmoeting

Als we de stad binnen lopen, besluiten we eerst een Latte Macchiato te drinken. We ploffen neer bij de eerste, de beste koffietent. Hier hebben ze Vanilla Macchiato op de kaart staan. Dat klinkt interessant en die kennen we nog niet. Als ik besluit om naar het toilet te gaan, is er in alle toiletten geen wc papier. Ook geen papieren doekjes om je handen droog te maken. Ze hebben hier duidelijk een papier probleem. Nou ja, ik moest wel, maar gelukkig ben ik heel vindingrijk. Sietse vertelt dat hij in de tussentijd bosjes oudere mensen met gidsen heeft voorbij zien komen. Het is duidelijk dat het toerisme hier hoogtij viert.

We zitten lekker rustig van onze Latte te genieten, als ik vervolgens een bekend gezicht zie. Eerst denk je dat het niet kan. Vervolgens kijk ik naar haar partner (die ik wel eens op Facebook zie voorbij komen) en weet ik zeker dat zij het is. Ik roep haar naam en ze kijkt direct om. “Nou ja”, zegt ze. Dit is heel bizar. Wij hebben elkaar in Ghana ontmoet. Zie voor de verhalen uit Ghana: http://martinainghana.waarbenjij.nu/ Daarna hebben we nog één keer afgesproken en dat is nu 8 jaar geleden. Wat een tijd alweer! Heel bijzonder dat we elkaar in Trier tegen komen, terwijl het in Nederland veel logischer zou zijn. Haar dochter van 14 maanden is ook mee en het is leuk om even bij te praten. Het brengt me weer even terug in Ghana.

Na een tijdje wordt hun dochter wat onrustig en gaan ze lekker een broodje halen. Wij drinken onze, inmiddels koude, Vanilla Macchiato op. Die smaakte nog steeds lekker, hoor. Inmiddels hebben we door dat we bij een speciaal pand zitten, want alle mensen kijken omhoog. Als we later weg lopen, zien we het. Het is één van de oudste stenen huis van Duitsland. Toen hadden ze natuurlijk ook nog geen wc papier. ;)