Wieder kartoffeln

We lopen verder op de Tauentzienstrasse. Daar kom je ook de Plastiek Berlijn tegen. Dat zijn twee gebroken schakels die aan elkaar zitten. Het symboliseert de saamhorigheid van alle culturen in de stad. We maken daar een aantal foto’s van, want het is een bijzonder beeld.

Daarna lopen we naar de plek waar we meestal zoeken als we een restaurant zoeken. Alleen komen we er nu niet uit. We zien alleen maar de Kartoffel Kiste. Willem wil daar dan wel weer graag eten. Daar zijn we zondag al geweest, maar we vinden het helemaal niet erg om daar nog een keer te eten. Het is erg rustig vanavond en dat is heerlijk. Ik ben de enige die weer voor exact hetzelfde gerecht kiest. Ik heb daar weer zin in. Ach, wat kan het schelen? Het is vakantie. En het was weer heerlijk!

Dit keer nemen Sietse en Willem een dessert. Sietse heeft Apfelstrudel met saus, ijs en slagroom. Het is verder gedecoreerd met fruit, maar dat was allemaal behoorlijk zuur. Ik heb weer een chocolade met amaretto gehad en mijn schoonmoeder deed dit keer mee. Bij het betalen was het grappig dat de ober de rekening presenteerde en ons er op wees dat dit zonder fooi was. Gelukkig heb ik voor deze reis al gekeken hoe de gewoontes in de Duitsland zijn op het gebied van fooi. Daarom kwamen we daar goed uit.

Nu zitten we weer op de hotelkamer en zit ik de laatste verhalen weer uit te werken. Het internet is weer niet zo best. Dan ga ik straks lekker nog even onder de douche en dan naar bed. Even verder in mijn leesboek en dan val ik vast als een blok in slaap.