Afscheid van Weiskirchen

De laatste maaltijd in het restaurant was zeker niet onze favoriet, maar des te meer zin we in thuis krijgen. Van het ontbijt hebben we wel weer genoten. We waren vroeger dan anders, maar wat was het druk. Wat doen die mensen daar zo vroeg? Wij hebben een minder zwaar ontbijt dan anders gegeten, want anders krijgen we er onderweg last van. Daarnaast was het dus vroeger en dan merk je dat je toch minder op kan. Heel lief dat één van de jonge vrouwen van het bedienend personeel had onthouden dat het onze laatste dag was. Dat voelt toch prettig!

Gisteren hebben we al een groot deel ingepakt, dus we zijn eigenlijk zo klaar. Nog even de fietsen op de auto, uitchecken en karren maar. Als gift hadden we nog twee flesjes water gekregen van de receptie, heerlijk. We reden om 09.10u weg. Dat vonden wij een mooie tijd. Volgens onze Mio doen we er 5 uur over, dus dan moet, inclusief stops, 15.00u wel lukken. We hebben op ons gemak gereden met drie korte stops. Om 14.45u zijn we in Drachten aangekomen. Nu staat de wasmachine aan en alle spullen zijn uitgepakt. De regen deert ons niet. We zijn weer thuis!