(Te) smalle zandpaden

Zodra we het steakhouse voorbij zijn, komen we in de Aaltense buurtschap De Haart. Op het bordje staat gewoon Haart. Het is heel rustig in Haart, maar het is ook zondag. Je merkt dat er weinig leven is op straat. Als je iets tegen komt, zijn het vaak fietsers.

We rijden op een bepaald moment op een prachtige weg die geflankeerd wordt door mooie beuken. De zon is vandaag achter de wolken, maar anders fiets je daar mooi beschut. Vervolgens komen we op een breed zandpad terecht, waar een wonderschoon bloemenveld is. Wij genieten van al die bloemenpracht.

Het blijkt dat we bij dat bloemenveld een smal fietspad in moeten. De vraag is alleen of de driewielfiets van mijn moeder wel over dat pad kan. Mijn vader speelt daarom even de verkenner. Mijn moeder en ik blijven even wachten en ik maak ondertussen foto's van de bloemenpracht. Na vijf minuten komt mijn vader terug en vertelt dat mijn moeder daar niet langs kan. Het pad is veel te smal. Gelukkig hebben we een fietskaart mee, dan kunnen we even een alternatieve route zoeken, zodat we de fietsroute weer kunnen oppakken. Gelukkig zijn wij goed in navigeren, dat was dus zo opgelost. Eerst maar weer een stuk terug.

Bij het Kleuverspad konden we de route weer oppakken. Die zandweg slingerde helemaal door het land. Na een tijdje door fietsen kwamen we bij een gerestaureerde Achterhoekse boerderij: Het Eskes. Onze fietsroute wees daar op. Daar hebben we even op een bankje gezeten onder de bomen. De wind is intussen warm geworden.