Vermoeiende wandeling

Op zoek naar de S-bahn die ons in de buurt van het hotel brengt. We kunnen ook met de metro, maar in de S-bahn zien we wat meer. Volgens de mevrouw van de Tourist Info moesten we drie haltes verder. Ja, Sietse had dat wel even met haar afgesproken. Ik zag hem al zijn allervriendelijkste glimlach opzetten. Ook had zij gezegd dat hij goed op Willem moest passen, aangezien hij de betaalkaart in handen had.

Sietse en ik weten in één keer waar we naar toe moeten op dat grote station, waardoor we al snel onderweg zijn. Al vrij snel stonden we bij de halte Zoologischer Garten. Daar staan we voor de dierentuin van Berlijn. Vanaf hier zou het nog een kwartier lopen zijn. Nou, dat voelde een stuk langer. Het is hartstikke warm en de vermoeidheid is toegeslagen. Na deze lange wandeling hebben Sietse en ik besloten dat we de volgende keer met de bus gaan. Er is wel een bushalte om de hoek van het hotel. We betalen niet voor niks.

We waren blij dat we het juiste hotel voor ons zien. We zijn er. Willem en Sietse gaan even inchecken. Dat was zo gebeurd. Wiepie en ik waren toch maar even neer gevleid op een stoel. Op de eerste verdieping zit onze kamer, dus we kunnen ook makkelijk met de trap. De liften zijn namelijk best krap. Dat geldt trouwens ook voor de kamers. Niet heel veel ruimte, maar alles keurig in orde.

Nu liggen Sietse en ik even bij te komen op bed. Die overigens heerlijk ligt. Ook hebben we airconditioning op de kamer, waardoor we niets van de warmte merken. Om 19.00U gaan we weer op pad met zijn vieren om lekker te eten. Zojuist hebben Sietse en ik al iets bedacht. En we gaan met de bus. We willen nog langer met deze voeten doen.